در پیشتازی ایران در بسیاری از علوم پزشکی و مهندسی هزار سال پیش و یا 1500 سال پیش در عصر ساسانیان و رونق دانشگاه جندی شاپور به عنوان یکی از اولین مراکز علمی درمانی دنیا تردیدی نیست و موجب افتخار است. مطمئناً دیدن فیلم پزشک (بوعلی سینا ) نیز که نمونه ای شبه مستند از

پاردوکس عجیبی است، ما چیزهایی را محکوم میکنیم که به نوعی به آن افتخار میکنیم و به چیزهایی افتخار میکنیم که به نوعی آنها را محکوم میکنیم. 1- بیش از 90 درصد ما آدمها به بیش از 90 درصد تمدنهای جهانی صرف نظر از ملیت و قومیت خود، افتخار میکنیم و از پیشرفت تمدن و

مفهوم دنیا یا دنیای مفاهیم…..؟

 تقریباً همه ایرانی های داخل و خارج کشور از فرهنگ و تمدن ایرانی که مسلماً ارزش های منحصر بفرد بسیاری دارد با افتخار یاد میکنند )و البته که بر هر فرهنگی نیز نقدی وارد است(. صاحب نظران و محققان بسیاری در این این باره نوشته و خواهند نوشت. اما قصد این نوشته گشایش نیم نگاهی هم

دو سه سالی است گاهی مطلبی را از برخی دوستان و همکاران خارجی خود جویا میشوم که پاسخ روشنی برایش نداشته و نکته مورد اشاره را بسیار قابل تأمل میدانند: چرا فوریه کوتاه ترین ماه میلادی است و آن هم تنها ماه متغیر سال (28 یا 29 روز )؟ در حالی که نه در ابتدای

دل نوشته زیر حاصل غم و اندوه بسیار من از آوارهای زلزله 9 سال پیش بم بود، وقتی که در غروب آن روز غم انگیز به فرودگاه مهر آباد تهران برای پیوستن به جمع امداد گران رفتم و اما پس از ساعت ها انتظار جایی در پروازها نیافتم آنچنان که استقبال برای پیوستن به جمعیت

 یکی از رایج ترین سوالات ذهن آدمی چیستی مرگ است، به ویژه پس از مرگ عزیزان. برای بسیاری در مراحلی از زندگی گاه  این سوال حتی مقدم بر پرسش از چیستی زندگی می گردد. اما به آن اندازه که این سوال در ذهن ها فراگیر است در عالم واقع توسط بسیاری بیان نگردیده و جدی گرفته

ما فقط برای تعداد معدودی از آدمها یک شخص خاص هستیم: برای خانواده مان، تعدادی از دوستان صمیمی و برخی از همکارانمان. اما برای میلیونها نفر و بلکه بیشمار انسانهای دیگر، ما در زمره دیگران هستیم. در واقع ما بیش از آنکه خویش باشیم، دیگرانیم. نامهربانی و دوست نداشتن دیگران، در واقع دوست نداشتن خویشی