او دلش گرفته بود… به آدمها فکر میکرد… به آنهایی که در کویر تشنه مانده بودند… به انسانیت فکر میکرد به اینکه انسان باید به خدا برسد … او غضبناک از ابر کم سخاوتی بود که گاه‌گاهی بر کویر می‌بارید و مردمان کویر را رنجانده بود… برای همین از اوج دلگرفتگی بغضی عظیم گشت و […]

در وبلاگ زهرا خوندم که:  “من جرات خواستم و خدا موانعي سر راهم قرار داد تا بر آنها غلبه کنم.من عشق خواستم و خدا افرادي به من نشان داد که نيازمند کمک بودند.من محبت خواستم و خدا به من فرصتهايي براي محبت   داد.« من به هر چه که خواستم نرسيدم … اما به هر چه

من اسمشونو میذارم: بد رفته ها…. یعنی آدمهایی که به حساب خودشون در مسیر درست رفتن به نتیجه نرسیدن و برای همین دیگران رو تشویق به طی طریق نمیکنن یا حتی از طی طریق میترسونن … مثل همین بحث رسانه ها و وبلاگ نویسی… خوب میشه با خوب نوشتن از چیزایی که متاسفانه اول باید

بحثی رو که با لينک خورشيد خانم به سايت وارش در مورد اينکه اگه تو عاشق کسی باشی و بعدش بفهمی اوون عاشق کسی ديگه هستش چيکار ميکنی… باعث شد که شعر زير و کمی پيرامون اون بنويسم: شنیدم گفته‌ای بی‌تابی ای یار… برای گم شدن در عشق بسیار… که جولان داده‌ای در وادی عشق….

هیچ کس نگران خورشیدی که شب در پشت کوهها و دشت گم میشه نیست… چون همه میدونن که اون فردا صبح دوباره سر خواهد زد…لمس ناخوشایندی چیزی که از دست داده شده از هر کسی بر میاد و باور دریافتن چیزی که دریافتی از مسیری که پیمودی باز به خوبی احساس میشه… نبوغ واقعی آدمها

Hello Humans .Due to a problem about the persian keys on the keybord, I forced to write in english This is just for test… I will write, soon, this is a decision related to the last 20 years of my life